Via Facebook kwam ik in contact met iemand, ver weg, waarmee ik in aantal chats aan de praat raakte over vroeger en nu. Het geloof was belangrijk voor hem, schreef hij, maar hij ging niet meer naar de kerk. Hij was het namelijk beu om iedere zondag de pastoor uitvoerig om geld te horen bedelen. Die hoopte zo de verbouwing van de kerk te kunnen betalen. Ja, dat kost nogal wat. Maar altijd over geld spreken kost ook kerkgangers! Ik kan me voorstellen dat de meesten dat snel beu zijn en zelfs afhaken. Ontzettend jammer. Volgens mij zijn er hier in de buurt niet zulke op geld beluste pastoors. Trouwens, een andere kerk ligt hier nooit ver weg. Maar mijn chat ging verder. Hij vertelde dat hij en zijn vrouw met Kerstmis wel een gezin in nood uit de buurt uitnodigen, om bij hen in huis Kerstmis te komen vieren en samen te eten! Prachtig toch! Zijn geloof zit blijkbaar toch diep! Ja, het komt aan op de naastenliefde in het gewone leven. Eigenlijk moet de H. Mis op zondag hier een bron van inspiratie voor zijn. Dat ons hart wordt geraakt en geopend en dat mensen worden verbonden. En geld? Natuurlijk heeft de kerk geld nodig. Zonder geld kan het kerkgebouw niet onderhouden worden, de verwarming niet gestookt en de parochie niet functioneren. Daarom slaan alle parochies één keer per jaar extra flink op de trom bij de actie Kerkbalans: er zijn spotjes op radio en tv, een brievenactie huis aan huis, banieren aan het kerkgebouw. Het is de grote landelijke actie voor een financiële bijdrage voor de eigen parochiekerk. Onmisbaar voor iedere parochie die verder wil. Dit jaar van 19 januari tot 2 februari, met als motto ‘Geef voor je kerk!’

(column in weekblad HALLO Peel en Maas)
pastoor Peter van der Horst